دوست یابی

میخوام در مورد کسی بنویسم که میتونه بیشترین تاثیر رو تو زندگی هر انسانی داشته باشه , در واقع میتونه مسیر زندگی هر انسانی رو به نوبه ی خودش عوض کنه.کسی که تو زندگی نزدیکترین شخص به هر انسانیه.خوب این شخص کسی جز دوست نیست.که این دوست هر کسی میتونه باشه.البته در اینجا منظورم از یک دوست , دوست معمولی نیست , منظورم شخصی هست که از هر کسی تو این کره ی خاکی به ما نزدیکتره.

هدف اصلی من از بیان این موضوع , اشاره کردن به اشتباهی هست که خیلی از افراد در انتخاب دوست که یکی از مهمترین انتخاب های زندگیه مرتکب میشن.

اشتباه این افراد اینجاست که با وجود اینکه میدونن فردی رو که برای دوستی انتخاب کردند انسان مناسبی برای یک رابطه ی سالم نیست با گفتن این حرف که (بد بودن دیگران بر من تاثیری ندارد) خودش رو قانع میکنه و با آن شخص معاشرت میکنه , اما باید دانست که معاشرت دوستانه روی ضمیر ناخودآگاه تاثیر گذاشته و در نهایت تاثیر سوء خودش رو تحمیل میکنه.

میرود از سینه ها در سینه ها                              از ره پنهان صلاح و کینه ها

باید به این نکته توجه داشت که بر اثر معاشرت زیاد رفتار و طبع دوستتان در شما تاثیر خودش رو تحمیل میکنه و دست شما نیست که انتخاب کنید چون اینجا همه چیز دست ضمیر ناخودآگاهه و شما با انتخاب اون فرد و معاشرت با اون  , این راه رو براش باز گذاشتید.

منشین با بدان که صحبت بد                              گرچه پاکی تو را پلید کند

آفتاب ار چه روشن است او را                              پاره ای  ابر  ناپدید   کند         

                                                                                                                حکیم سنائی

در آخر هم باید به این نکته  اشاره کنم که وقتی 2 بین نفر دوستی برقرار میشه ,

حتما وجه مشترکی در آنها بوده.

بر همین مبنا میشه گفت دوست انسان نشانه ی شخصیت اوست.

آن  حکیمی  گفت دیدم  در  تکی                             می دویدی زاغ با یک لک لکی

در عجب ماندم  بجستم حالشان                             تا چه قدر مشترک یابم  نشان 

چون شدم نزدیک و من حیران و دنگ                        خود بدیدم هر دو آن بودند لنگ